باطری قلبی
باطری قلبی چیست؟
باطری قلبی یا پیس میکر از قطعات کوچک کامپیوتری و یک باطری کوچک با طول عمر بالا و ژنراتور تشکیل شده است این دستگاه می تواند کندی ضربان قلب را تشخیص دهد و با فرستادن جریان الکتریکی یک ضربان طبیعی و منظم را برقرار کند.
باطری های قلبی به سه دسته تقسیم می شوند:
- ضربان ساز (ppm)
- ضربان ساز و شوک دهنده (ICD)
- ضربان ساز و شوک دهنده و هماهنگ کننده عضلات قلب (CRT)
چه بیمارانی نیاز به باطری قلبی پیدا می کنند؟
کسانی که ضربان قلبشان و یا (ژنراتور ایجاد کننده ایمپالس های قلبی) دچار نارسایی شود،اصطلاحا ژنراتور خراب شود ،ضربان سازی صورت نمی گیرد و این بیماران با سرگیجه،ضعف و بی حالی و افت فشارهای ناگهانی مراجعه می کنند،و پس از انجام بررسی های لازم کاندید تعبیه باطری ضربان ساز قلبی می شوند.
چه کسانی معمولا دچار نارسایی قلبی می شوند؟
افراد به دلیل بیماریهایی مثل :نارسایی عروق کرونر،سکته های متعدد،عمل های قلب و بیمارهای دریچه قلب دچار ضعف عملکرد عضله قلب می شوند ، که در اکویی که برایشان انجام می شود ،افت کارکرد قلبی به زیر 30 درصد دارند.
برای این بیماران باید باطری هایی که خاصیت شوک دهنده یا هماهنگ سازی دارد تعبیه بشود،که ممکن است دو حفره ای یا سه حفره ای باشد.
انواع باطری قلب:
- تک حفره‌ای: این نوع از باطری قلب معمولاً پالس های الکتریکی را از مولد پالس به بطن راست قلب حمل می کند.
- دو حفره ای: باطری قلب دو محفظه ای پالس الکتریکی را از مولد پالس به بطن راست و دهلیز راست قلب می رساند. تحریک ها به کنترل زمان بندی انقباضات بین دو اتاقک کمک می کنند.
- سه حفره‌ای یا سی‌آر‌تی (CRT) : باتری قلب بای ونتریکولار، هر دو بطن خود را طوری هدایت می کند که همه یا بیشتر عضلات بطن با هم خون را پمپ کنند. این کار به قلب شما اجازه می دهد تا خون را موثرتر پمپاژ کند. از آنجا که این درمان مکانیسم پمپاژ بطنی را تحریک می کند، به عنوان درمان هماهنگ سازی دوباره قلبی (CRT) منسوب است.ابزارهایی به نام ای‌سی‌دی (ICD)، ای‌سی‌دی این توانایی را دارند که شوک الکتریکی هم وارد کنند و برای القا کردن شوک و در کنار عضله سینه نصب می‌شوند.
آمادگی های لازم برای کاشت باطری قلبی چیست؟
قبل از کاشت باطری قلب برای شما یک سری تست ها و آزمایشات لازم است که شامل موارد زیر است:
- نوار قلب
- تست ورزش
- هولتر مانیتورینگ
- اکوکاردیوگرافی
- مطالعه الکتروفیزیولوژی
جراحی کاشت باطری قلب چگونه است؟
باطری قلب به دو روش کاشت میشود:
اندوکاردی: متداول‌ترین روش جایگذاری باطری قلب همین روش است. پس از بی حس کردن ناحیه تحت درمان، برشی در سینه ایجاد میشود تا باطری به همراه سیم‌ها وارد بدن شوند. سیم‌های باطری از طریق برش ایجاد شده وارد رگ شده و با هدایت دستگاه فلوروسکوپی به سمت قلب کشیده میشود. نوک سیم به عضله قلب وصل میشود و انتهای آن به ژنراتور وصل میشود و در حفره ایجاد شده در زیر پوست بالای سینه قرار می‌گیرد.
اپیکاردی: این تکنیک بیشتر در کودکان مورد استفاده قرار می‌گیرد. این روش معمولاً تحت بیهوشی عمومی انجام میشود. نوک سیم به عضله قلب وصل میشود در حالی که انتهای آن به ژنراتور وصل شده و در حفره ایجاد شده در زیر پوست شکم قرار می‌گیرد.
اگر چه ریکاوری رویکرد دومی بیشتر از روش اول طول می‌کشد اما با تکنیک‌های کم تهاجمی تر می‌توان مدت زمان بستری در بیمارستان را کاهش داده و زمان ریکاوری را کوتاه‌تر کرد.
دستورهای لازم قبل از عمل کاشت باطری قلب:
- قبل از جراحی ناشتا باشید.
- دستورالعمل های پزشک خود را در مورد این که چه دارویی باید متوقف شود، دنبال کنید.
- اگر پزشک شما دارو تجویز می کند که قبل از آزمایش مصرف کنید، آن ها را بخورید.
- پزشک شما ممکن است از شما بخواهد که ازصابون ویژه ای استفاده کنید. این باعث کاهش احتمال ابتلا به بیماری به طور بالقوه جدی می شود.
مراقبت های بعد از جراحی باطری قلب:
- بعد از جراحی شما می توانید یک شب در بیمارستان بمانید. قبل از اینکه به خانه بروید، پزشک مطمئن خواهد شد که باتری قلب به درستی برای نیازهای قلب شما برنامه ریزی شده است.
- در طول یک ماه آینده باید از ورزش سخت و بلند کردن اجسام سنگین اجتناب کنید.
- ممکن است لازم باشد داروهای ضد درد را برای هر گونه ناراحتی مصرف کنید.
- بعداز تعبیه شدن دستگاه ضربان‌ساز، پزشک می‌تواند با استفاده از «پروگرامر» آن را از خارج از بدن تنظیم کند. پروگرامر یک رایانه مخصوص است که دستورات لازم را ازطریق امواج خاص و از روی پوست به دستگاه ضربان‌ساز منتقل می کند. پروگرامر می‌تواند اطلاعات موجود در مورد قلب بیمار را در دستگاه ضربان‌ساز در اختیار پزشک قرار دهد.
- فناوری از راه دور به معنی مراجعه کمتر به دفتر پزشکتان است، اما ممکن است برای معاینه بیشتر به پزشک مراجعه کنید.
- بعضی دستگاه‌های ضربان‌ساز قدیمی ممکن است با تلفن‌همراه تداخل داشته باشند، در این مواقع می‌توانید از پزشک خود اطلاعات لازم را کسب کنید.
- استفاده از اغلب وسایل برقی خانگی که نقص فنی نداشته باشند، مثل مایکروویو، تلویزیون و ویدئو بی‌خطر است. اگر ماشین ریش‌تراشی یا برخی وسایل الکتریکی دیگر مستقیم روی دستگاه ضربان‌ساز قرار گیرند، ممکن است عملکرد دستگاه ضربان‌ساز را تحت‌تاثیر قرار دهند.
- زیاد بودن کنار ردیاب فلزات نیز ممکن است در کار باتری تداخل ایجاد کند. عبور از یک دستگاه تشخیص فلز در فرودگاه، ممکن است با دستگاه ضربان ساز شما تداخل پیدا کند، اگر چه فلز در آن ممکن است زنگ خطر را به صدا در بیاورد. اما از ماندن در کنار یا خم شدن در برابر یک سیستم تشخیص فلز اجتناب کنید. اگر پرسنل امنیتی اصرار دارند که از ردیاب فلزی دست استفاده کنید، از آن ها بخواهید که دستگاه را در نزدیکی باتری قلبتان نگه ندارند.
- برای اجتناب از مشکلات احتمالی، یک کارت شناسایی داشته باشید که می گوید شما یک باتری قلب دارید.
- اگر از تجهیزات جوشکاری، ترانسفورماتورهای ولتاژ بالا و یا سیستم های ژنراتور استفاده می کنید و با این وسایل سر و کار دارید، پزشک می تواند یک آزمایش را در محل کار خود ترتیب دهد تا مشخص شود که آیا ضربان ساز شما را تحت تاثیر قرار می دهد یا خیر.
- قبل از بررسی هر نوع روش پزشکی که شامل مواجهه شدید با انرژی الکترومغناطیسی می باشد شامل تصویرسازی تشدید مغناطیسی، تشعشع درمانی برای درمان سرطان و امواج شوک الکتریکی است که از امواج شوک کننده برای شکستن سنگ کلیه یا سنگ صفرا، به پزشک بگویید که شما یک باتری قلب دارید.
- تلویزیون و کنترل های از راه دور، رادیو و… با ضربان ساز شما تداخل ندارند.
هر روش پزشکی ریسک هایی به همراه دارد. ریسک این کار شامل موارد زیر است:
- واکنش آلرژیک به بی هوشی
- خونریزی
- کبودی
- آسیب به رگ های خونی و یا اعصاب در نزدیکی باتری قلب
- عفونت در محل برش
- آسیب به ریه که نادر است
- سوراخ شدن قلب که کمیاب است
